ارسال‌شده در نوشته‌های بابی ژوئن 8, 2010 دیروز یکی‌  اومده بود مغازه, عکس بچه هارو که به دیوار زدم, دید و پرسید بچه هاتن؟ گفتم با اجازه شما! گفت خدا…

ارسال‌شده در نوشته‌های بابی می 6, 2010

ساعت هفت شب بود، میخواستم تعطیل کنم برم خونه که یکی‌ از آشنا‌ها زنگ زد، گفت میتونی‌ چند دقه صبر کنی‌ من بیام، الان تو رام، گفتم باشه، ۱۰ دقه‌ای طول کشید تا رسید، مشغول حرف زدن بودیم که یکی‌ اومد تو.

گفتم می‌بخشین اما ما بستیم، فردا می‌تونین تشریف بیارین.

گفت من فقط میخوام نگاهی‌ به جنساتون بندازم و برم!

از قیافش معلوم بود که کولیه، اینجا که ما هستیم، وقتی‌ هوا گرم میشه. کولیها از کشور‌های همسایه میریزن، ۸۰ در صدشون تو خیابونا گدایی می‌کنن، بقیشونم که جوونتر هستن، دزدی! (more…)

ارسال‌شده در نوشته‌های بابی آوریل 23, 2010

بعضی‌ وقتا آدم بدمیاره، درست مثل این شنبه‌ای که گذشت، ساعت حدود پنج و نیم شیش  بود، ۴-۵ تا تلفن جلوم رو میز که باید سریعاً روبراشون می‌کردم، مشتری هام چپ و راست میومدن، اصلا نمیذاشتن به کارم برسم که تلفن زنگ زد، خانوممم بود، گفت امشب زودتر بیا که باید بریم جشن تولد سامان! گفتم خدا حفظش کنه، من نه سامان یادم میاد کیه نه پدر و مادرشو میشناسم!  خیلی‌ هم کار دارم شما با بچه‌ها برین، منم تلفن میزنم بعدا بهش، واسش تو تلفن میخونم، بیا شمعارو فوت کن که صد سال زنده باشی‌!

 گفت خودتو لوس نکن، این دری وریارو بذار کنار، شیش و نیم خونه باشی‌ که دیر نرسیم! (more…)

ارسال‌شده در نوشته‌های بابی آوریل 13, 2010 پدر یکی‌ از دوستان متأسفانه به رحمت ایزدی پیوسته بود، بازماندگانش، که هر کدوم هم از یک گوشه دنیا اومده بودن،  برای عزا‌ش…

  ارسال‌شده در نوشته‌های بابی! در اکتبر 7, 2009 چند روزی بود که دخترم که تازه یک ماه و چند روز دیگه ۵ سالش میشه، خیلی‌ شنگول بود، دلیلشم این…

نوشته مهدی امیری 21, 2009

تلفن زنگ زد, محسن بود, گفت: چه طوری؟ گفتم: مثل همیشه, نفسی میاد.

گفت: والا همونشم واسه تو زیاده, حیف اون اکسیژن!

گفتم:: لطف شما همیشه شامل حال من بوده, خود خرت چطوری؟

گفت: میزون, همه چیز عالی‌.

پرسیدم خانومت خوبه؟ مثل اینکه خونه نیست, خیلی‌  داری با جرات پشت تلفن حرف میزنی!

گفت:  اره اونم خوبه, امروز دوره دارن با خانوما, از صبح رفته,  تا آخر شب هم نمیاد.

گفتم: خوش بحالت, قدر ازادیتو بدون!

گفت: تو چی‌ میگی‌ دیگه, تو که  خانم بچه‌هات الان چندین هفتس رفتن مسافرت؟

گفتم: حالا میخواستم واسه تو هم خوشحال باشم, ناراحتی‌؟ (more…)

ارسال‌شده در نوشته‌های بابی در فوریه 28, 2010

از شما چه پنهون من بعد از مدتها ۳-۴ ماه پیش ۲ تا شلوار خریده بودم که یک خورده واسم بلند بودن، آخه بین خودمون باشه،   من چند سالی‌ میشه که دیگه باسن و دور شیکمم به قدم نمیخورن! سایز کمر و باسن ۵۴  سایز قد ۴۸! هر چی‌ به این خانومم میگم بابا اینقد غذا‌های خوشمزه درست نکن، نذار من اینقد بخورم، اینجوری پیش بره من تا چند سال دیگه پهنام از درازام  بیشتره، باید جای طول و عرض رو عوض کنم، به خرجش نمی‌ره، غلط نکنم عمداً میده من بخورم که منو از چنگش در نیارن!

بهر حال، ۲ تا شلوار خریده بودم به خانومم گفتم که میشه اینارو واسم کوتاه کنی‌ (more…)

  ارسال‌شده در نوشته‌های بابی در ژانویه 3, 2010» آقا من هرچی‌ میکشم از دست این زبونمه، مثل همین امروز که یکشنبس و من  طبق معمول باید تا شب اسیر…

ارسال‌شده در نوشته‌های بابی در سپتامبر 10, 2009

باور کنین که خیلی‌ کار دارم اما باز کرم چرت و پرت نوشتن افتاده تو جونم، ولکن هم نیست، سعی‌ می‌کنم که سریع تریبشو بدم تا شاید بتونم به کارامم برسم، خدا از سر تقصیرات اون نگذره که مارو به وبلاگ نویسی کشوند!

حدود یک هفته پیش نشسته بودم طبق معمول تو مغازه و یاد قرض و قوله‌ها افتاده بودم که در باز شد و دوست عزیزی وارد مغازه شد، بعد از سلام و احوالپرسی و small talks!! ( این تیکه رو اومدم که یعنی‌ مام بله) گفت غرض از مزاحمت اینه که اومدم پیشت یک موبایل برای دخترم بگیرم، پرسیدم دخترت مگه چند سالشه؟ (more…)

ارسال‌شده در نوشته‌های بابی در آگوست 20, 2009 |

چند روز پیش متأسفانه با خبر شدیم که پدر یکی‌ از دوستان،  دار فانی را وداع گفته و به رحمت ایزدی پیوسته به زبون خودمونی باباش مرده بود!

چند نفری دور هم جمع شده بودن به من هم خبر دادن که ساعت ۴ بعد از ظهر در فلان کافه! میریم به دلجویی، شمام قدم رنجه فرموده و  تشریف بیاورید!

منم حدود ساعت ۴ وارد کافه شدم دیدم ۱۰-۱۵ نفری دور میز نشستن و صاحب عزا هم که از دوستان قدیمیست با چشمانی گریان اونجا نشسته، بعد از سلام و تسلیت، هر چی‌ نشستیم دیدیم هیچکی هیچی‌ نمیگه (more…)

ارسال‌شده در نوشته‌های بابی در آوریل 17, 2009

دیروز جاتون خالی‌ رفته بودم ظهر واسه نهار، نمیخوام راجع به خوبی‌ و بدی غذا ( که اتفاقا خیلی‌ هم خوب بود!) صحبت کنم،چونکه خداییش هر چی‌ خوبم باشه به پای غذا‌های خونه که خانومای فداکار ایرانی‌ زحمت میکشن و درست می‌کنن نمیرسه!( اینم منباب احتیاط که اگه یکوقت خانومم خوند، بگه به به چه مرد مهربونی! )

بله داستان اصلا چیز دیگس (more…)