چند وقت پیش دوستان, خانومی از بستگان از ایران تشریف آورده بودن اتریش, پیش ما.
میدونین که زمان برگشت به ایران و قبل از رفتن به فرودگاه , یکی از برنامه ها هم همیشه وزن کردن چمدوناست که ببینن اضافه بار دارن یانه, که همیشم البته دارن و مسافران عزیز هموطن, چمدون ها رو تا مرز ترکیدن و از هم پاشیدن, پر میکنن.
مام یک ترازوی دیجیتال داریم که آوردیم خدمت ایشون که با ر و اساسشونو وزن کنن.

نمیدونین چه مشکلاتی این خانوم داشتن واسه وزن کردن چمدونا, ترازو کوچیک, چمدونا هم که ماشالا عظیم الجثه!
چمدونا رو میزاشت رو ترازو, یک دفه از این ور میوفتاد. یک دفه از اونور, مام داشتیم نگاش میکردیم!
خلاصه بعد از نیم ساعت که تونست این چمدون رو جوری بزاره رو ترازو که نیوفته با احساس پیروزی فراوان, نگاهی به ما انداخت و بلند شد که ببینه چن کیلو هست, دید که اون قسمتی که وزن رو نشون میده, رفته زیر چمدون و نمیشه دید.
اهی کشید و گفت, شمام با این ترازوتون, به هیچ دردی نمیخوره, یک چمدونو نمیشه باهاش وزن کرد!
گفتم, خانوم ۲ تا خیابون اینورتر, لب رودخونه دانوب, یک باسکول هست که کانتینرا و کامیونا رو که با کشتی میرسن وزن میکنن, میخواین ببرمتون اونجا, چمدونا تونو وزن کنین؟
گفت شمام شوخیتون گرفته الان؟! ببرم فرودگاه بگه ۲۰ کیلو اضافه بار داری, چه خاکی میتونم به سرم بریزم؟!

بلند شدم, رفتم روترازو واستادم, گفتم چند کیلو نشون میده؟
گفت, حالا شمام الان خودتونو وزن نکنین, آسمون به زمین نمیاد!
گفتم, شما بفرمایین, چقدر نشون میده.
گفت, چمیدونم, ۸۱ کیلو.
چمدونو بلند کردم, پرسیدم حالا چقدره؟
گفت ۹۹  تا.
گفتم ۱۸ کیلو, اینم وزن چمدون شما, آدم باید یک خورده فکر کنه, من با این ترازو, ماشین وزن میکنم, اول خودمو میکشم, بعد با مشین از روش رد میشم, با یک جمع و تفریق ساده, وزن ماشینه معلوم میشه!
خیلی خجالت کشید که به این فکر نیفتاده بود, گفت, نگرانی سفر و این حرفا, آدم اصلا هنگ میکنه!
گفتم, نه خانوم, این حرفو نفرمایید, این ایده ها به کله همه کس نمیاد, فقط ماها که تو خارجیم از این کارا بلدیم, این همه تو رادیو تلویزیون میگن, فرار مغز ها, فرار مغز ها, خیال میکنین, کیا رو میگن؟
من یکی از همون مغزام, میخواین باهام یک عکس یادگاری بندازین, رفتین ایران باهاش پز بدین ؟!