داستان مال یکی دو سال پیشه, داشتم نرخ ارزها رو مینوشتم که  یکی از بچه ها وارد شد, پسر خوبیه ها اما پرت و پلا زیاد میگه, یعنی من خودم که خدای تیر و تار گفتن و چرت و پرت نوشتن,  هستم, انگشت کوچیکشم نمیشم!

میشینه صبح تا شب این تلویزیونای ماهواره رو میبینه, دوست داره بعد با همم بحث کنه, منم که اصلا اهل بحثای سیاسی نیستم نه اینکه علاقه ای نداشته باشم اما هیچ اصراری به اینکه بخوام کسی رو متقاعد کنم, ندارم و همیشه هم این امکان رو میدم که ممکنه من اشتباه کنم یا اشتباه یک خبری رو شنیده باشم اما اون نه, اگرم ٢٠٠ در صد بفهمه  که داره خلاف میگه حاضر نیست اما که یک ذرم کوتاه بیاد!

(بیشتر…)

اصلا  جمعه خوبی نبود, هر کی هم  از صبح, وارد مغازه شده بود, رفته تو بود تو اعصابم! خداخدا میکردم که هر چه زود تر اون روز لعنتی تموم  شه…