این سالاده, همه جوره چشای منو باز کرد !

دوستان گلم , یک چیزی که دیشب منو خیلی شرمنده و متأثر کرد این بود که وقتی داشتم الوویه درست میکردم, دیدم که هر چند که کار پیچیده ای نیست اما واقعا دنگ و فنگش زیاده, سیب زمینی بپز, تخم مرغ بپز, سینه مرغ بپز, ریش ریش کن با سیب زمینی ها بکوب, نخود فرنگی ها رو بپز, خیار شور ها رو ریز ریز کن …. یعنی میخوام بگم کارش خیلی زیاده, سالاد شیرازی که نیست, خیار و گوجه رو ریز کنی , آبلیمو بهش بزنی و با به به و چه چه بزنی بر بدن و بگی خوشا شیراز و وضع بی مثالش !

یعنی واقعا بگم, همون اول کار که شروع کردم سینه های مرغ رو ریش ریش کنم, حوصلم سر رفت, چاقو رو ورداشتم , با چاقو ریزشون کردم و با خودم گفتم کاشکی شروع نکرده بودم!

میدونین چرا شرمنده و متأثر شدم؟! چونکه زمانی که متاهل بودم, بعضی وقتا که از سر کار برمیگشتم و خانومم الوویه درست کرده بود و با یک تزیین خوشگل و نون و پنیر و گوجه فرنگی های خوشگل و مخلفات, گذاشته بود رو میز, , آقا من همچین قیافه ای به خودم میگرفتم که انگار هیچی درست نکرده و نون خشک جلوم گذاشته!

یعنی من اصلا هیچ تصوری نداشتم که طفلی یک ساعتی تو آشپزخونه با اون مواد ور رفته تا سالادی درست کنه و بزاره سر سفره جلوو من آدم قدر نشناس!

از رو بدی و بد اخلاقی و بد ذاتی, اون ادا ها رو درنمیاردم بجون بچه هام, اصلا حالیم نبود, نمیدونستم که کار های خونه و آشپزی و پخت و پز و بشور بساب و مرتب کردن و بچه داری و لباس شستن…. , ۱۰۰ برابر مشکل تر بود تا کاری که من تو محل کارم داشتم و صبح تا شب با این میگفتم و با اون میخندیدم و هر وقت حوصلم سر میرفت, میرفتم کافه بغلی قهوه میزدم, قدم میزدم و ناهار میخوردم!

حالا میدونین قسمت خنده دار ماجرا کجاست, من آدم خطا کار بی ملاحظه از خود راضی (ندانسته البته ) چند صباح دیگه که زرتم قمسور بشه , برم اون دنیا, تازه جای اینکه ادبم کنن , ۷۲ تا حوری ی همه رقم درست هم میدن میگن برو داداش حالشو ببر چونکه تو خیلی آدم خوبی بودی و صبح تا شب کار میکردی که بتونی شکم زن و بچتو سیر کنی!

من اما بعد از درست کردن سالاد اولویه, دیگه از اوناش نیستم, من دیگه متغیر شدم , من اونجام که باشم تو اون دنیا رو میگم, حالا درسته که مردم اما وجدانم که نمرده! از قدیم و ندیم گفتن :, در دیزی بازه, حیای گربه کجا رفته!

من نه عزیز , میگم, ممنونم, خیلی متشکرم, دستتونم درد نکنه با این مهمون نوازیتون , همه جوره مدیونتونم , شما ها لطف دارین اما من آدم قدر ناشناس , اصلا حقم ۷۲ تا حوری نیست اما چونکه نمیخوام دلتونو بشکنم, , ۷-۸ تا از توپول موپولاشونو نگرمیدارم بقیه ۷۲ تامو, میبخشم به اونایی که قدر زناشونو میدونستن و یک عمر تحملشون کردن !