یادم میاد وقتی که مدرسه میرفتیم , خیلی از معلمامون میگفتن, بچه ها قدر این روزا رو بدونین ما الان آرزو میکردیم جای شما بودیم و پشت همین نیمکت ها مینشستیم.
این همیشه واسه من سؤال بود که چطور ممکنه یکی دلش بخواد بیاد دوباره پشت نیمکت مدرسه بشینه, دوباره درس, دوباره مشق, دوباره تکلیف و امتحان و این چرت و پرتا , اصلا واسم در اون عالم بچگی قابل قبول نبود که هیچ کسی باشه که حاضر باشه دوباره پاشو بزاره تو مدرسه!

دیشب دوستان از طرف مدرسه دخترام بخاطر اینکه مدرسه ها دوباره شروع شده , برای آشنا شدن با معلم ها و برنامه سال تحصیلی و روند کار معلم ها و این چیزا, از پدر و مادرها خواسته بودن که به مدرسه برن. (more…)