فارسی شکر است

هفته پیش، بچه ها رو برده بودم یک جای  سرپوشیده هست برای بازی بچه ها، اینقدر شلوغ بود که گفتن، باید صبر کنین تا  چند نفر برن، بعدش شما میتونین برین تو!
بچه ها هی میگفتن ، بابا بریم تو دیگه ؟ گفتم بابا صبر کنین، مام مثل اونای دیگه که منتظرن، اینقدر الان بچه اون تو هستن که اگر هم بزارن بریم ، شما ها نمیتونین بازی کنین، یکخورده صبر داشته باشین الان میریم تو.
نزدیک نیم ساعتی بیرون منتظر شدیم تا اینکه ١٠-١٥ نفری رفتن و ما ها رو گذاشتن که بریم تو ، باید اول بلیت میگرفتیم مام منتظر که خانومه بیاد و بلیت بگیریم  که دخترم یکدفه دوید پیشم و گفت بابا بجنب که الان ردیف میشه!
خیلی خندم گرفت گفتم بابا تو این اصطلاحات فارسی  رو از کجا یاد میگیری؟ هر سال که میری ایران و میای فارسیت کلی پیشرفت میکنه!
گفتم بابا جان، خیالت راحت باشه،  پول که بدی همه کارا، خود بخود ردیف میشه !
گفت نه بابا بیا که اگه عجله نکنیم اونای دیگه، جلو ما وایمیستن تو ردیف، بلیت میگیرن و باز ما باید بیرون بمونیم!
تازه فهمیدیم که طفلی  بجای صف میگه ردیف!
گفتم بابا جون ، ردیف نه، آدما که پشت سر هم تو نوبت وایمیستن بهش میگن صف!
گفت پس چرا خانوم معلممون تو مدرسه فارسی میگه به ردیف وایستین؟
گفتم نمیدونم، از خودش بپرس باباجون، حالا زود  بیا بریم ، تا ردیف زیاد طولانی نشده!